Ağ Ev rəhbəri Kreml başçısını təcriddən çıxartdı, qarşı tərəf isə onu özünə ortaq etdi
Vladimir Putin Donald Tramp üçün "həddindən artıq" oldu. Nədənsə, sözünün sehrinə inanan Tramp Putini Ukraynaya qarşı açdığı müharibəni nə 24 saata, 100 günə dayandırmağa məcbur edə bildi.
Danışıq qruplarının Vaşinqton-Moskva-Kiyev-Səudiyyə Ərəbistanı-St. Peterburq-Paris-London və yenidən Moskva səfərləri hələ də nəticəsizdir. Bunun səbəbi Tramp və onun baş danışıqçısı Stiv Vitkoffun ikinin üzərinə heç çürə iki gələ bilməməsində görünür. Nədənsə, onlarda həmişə dörd əvəzinə cavab beşlə nəticələnir. Cavab sadədir: təcavüzkarı qurbanla qarışdırmayın.
Sülhməramlı missiyasını könüllü olaraq üzərinə götürən Tramp cəmi üç ay ərzində nizamlanma prosesinin gedişində ağlasığmaz işi həyata keçirdi: o, ABŞ-ı təcavüzkarın qurbanı olan müttəfiq kateqoriyasından vasitəçiyə çevirdi, sonra isə rəvan şəkildə Rusiyanın müttəfiqinə keçdi. Nəticədə, 25 illik siyasi təcrübəyə malik olan çekist Putin ondan üstün ola bildi və nəinki təcriddən çıxa bildi, həm də Trampı öz cinayətlərinə şərik qoşdu.
Putin üzərində heç bir təsiri olmayan və onu sülhə məcbur edə bilməyən Tramp öz iradəsi ilə, dinc şəhərlərə və onların sakinlərinə, o cümlədən uşaqlara qarşı terrorun ortağı oldu. Son bir ay ərzində Putinin ordusu danışıqlar prosesi fonunda Ukraynanın Xarkov, Odessa, Sumı, Krivoy Roq, Marqanets, Kiyev və digər şəhər və qəsəbələrinə amansızcasına iri ballistik zərbələr endirir, çoxlu sayda ukraynalı həlak olur.
Məntiqlə, tərəflər danışıqlara razılaşıblarsa və baş danışıqçı buna öz qiymətli vaxtını və enerjisini sərf edirsə, o zaman atəş dayanmalı və yalnız bundan sonra danışmağa başlamalıdır. Bununla belə, Putin eyni vaxtda cəbhədə hərbi əməliyyatları davam etdirərkən, üstəlik çoxlu itki ilə mülki infrastruktura zərbələr endirərkən, Trampı danışıqlara “sövq etdi”.
Tramp danışıqların pozulmasının günahkarını vəd etdiyi cəzanı, yəni indiki halda Rusiyanı Kiyevə silah tədarükünü artırmaq və Moskvaya qarşı “cəhənnəm” sanksiyalarını tətbiq etmək əvəzinə, vaxtaşırı, səbəbli və ya səbəbsiz Ukraynaya və onun Prezidenti Zelenskiyə “hücumlar” edir. Üstəlik, Ukraynaya qarşı hücumları və Zelenskiyə qarşı ittihamları ilə o, faktiki olaraq Putinə imkan verir və onu zorakılığa sövq edir.
Trampın “Truth Social” sosial şəbəkəsində “Ukrayna üçün vəziyyət ağırdır – o (Zelenski) üç il daha bütün ölkə üçün mübarizə apara bilər və ölkəni itirə bilər” sözlərindən sonra Rusiya Ukraynaya müxtəlif tipli 70 raket, habelə əksəriyyəti paytaxt Kiyevə yönəlmiş 145 pilotsuz uçan aparatla kütləvi hücuma keçdi.
Tramp Zelenskinin Krımı Rusiya kimi tanımaqdan imtina etməsini belə şərh edib və bu, Putini ukraynalıları məhv etməyə davam etməyə cəsarətləndirib.
Bu, aqressiyaya və təcavüzkara dəstək deyilsə, nədir? Bundan sonra Trampın özü də Ukraynaya qarşı törədilən müharibə cinayətlərinin ortağı deyilmi?
Bəs, bundan sonra Putin Ukraynanın 5 regionuna – Donetsk, Luqansk, Zaporojya, Xerson və Krıma olan iddialarından əl çəkəcəkmi? Baxmayaraq ki, ötən həftə təmas xəttində atəşkəslə bağlı razılığın əldə olunmasına ümid var idi.
Ağ Ev artıq qələbəni qeyd edir, Rusiyanın hər şeyə hazır olduğunu, Putinin döyüşlərə son qoymaq üçün maksimalist tələblərindən əl çəkdiyini iddia edirdi.
“Financial Times”ın xəbərinə görə, Putin aprelin əvvəlində Sankt-Peterburqda Stiv Vitkoffla görüşü zamanı deyib ki, Moskva Ukraynanın Rusiya tərəfindən işğal olunmuş bölgələrinin Kiyevin nəzarətində qalan hissələrinə iddialarından əl çəkə bilər.
Bununla belə, Putinin mətbuat katibi Peskov “Financial Times”a zidd olaraq Fransanın “Le Point” nəşrinə bildirib ki, Rusiya Ukrayna qoşunlarının onların inzibati sərhədləri daxilində olan dörd rayondan tamamilə çıxarılmasını tələb edir.
Londonda avropalıların iştirakı ilə danışıqların ikinci raundu da uğursuz oldu, Vitkoff yenidən Moskvaya uçdu, orada Putinlə görüşdü. Görüşə dövlət katibi Marko Rubio, müvafiq olaraq, Fransa və Almaniya Xarici İşlər nazirliklərinin rəhbərləri gəlmədi. Görünür, kimsə Trampın Zelenskiyə istinad edərək deməyi xoşladığı kimi “kartların” olmaması səbəbindən kart masasını çevirib.
Lakin bu dəfə Trampın özündə “kartlar” yox idi. Həm də dirijorun çubuğu yox idi. O, İvan Krılovun dediyi kimi, musiqiçi olmağa da yaramır... /ayna.az/
