Günaydın, Hayale!
Sana bakınca, sendeki çalışma azmini, şevkini görünce kendi gençliğimi gördüm.
Şimdiye kadar kimseye böyle öğütler vermedim.
Sebebini bilmiyorum ama sana yazmak istedim.
Zaman bir vehimden, hayat bir yanılsamadan ibarettir. Hiç geçmeyecek zannederiz.
İsraftan kaçınmak gerek. Hem vakit hem de nakit değerlidir. Bunları israf etmemeliyiz.
Verimli olacağımız yaşlarımız sınırlıdır. Yaşlandıkça enerjimiz değişir, duygularımız değişir, önceliklerimiz, sorumluluklarımız değişir.
Gençlik enerjisini iyi kullanmalıyız. Gençlikte yorulmak bilmeyiz, gece gündüz zevkle çalışırız. İşlerimizi iyi planlarsak, gençlikte çok verimli çalışmalar yapabiliriz.
Bunun için planlı çalışmayı alışkanlık haline getirmeliyiz.
Bir ajandamız olmalı, oraya yazmalıyız.
Günlük, haftalık, aylık, yıllık planlarımız olmalı. Bu yıl şu kitabı, şu makaleleri yazmayı planlıyorum demeliyiz. Yıl sonu geldiğinde ne kadarını yapabildiğimize bakıp, yeni yıl için yeni bir planlama yapmalıyız.
Ne yapacağımıza kendimiz karar vermeliyiz. Başkalarının bizim için program yapmasına izin vermemeliyiz. Her davete koşmamalıyız. Şurada şu sempozyum var, şuradan şöyle bir teklif geldi deyip dışarıdan gelen taleplere tâbi olmamalıyız. Bizim hedeflerimiz olmalı, ne yapıp yapmayacağımıza kendimiz karar vermeliyiz.
Planlarımızı %100’de 100 uygulayamayız. Ama bu bizi disipline eder, zamanı iyi kullanmamızı sağlar. Gelen tekliflerden kendimizin uygun gördüklerini plana dâhil edebiliriz.
Hayatta bir insanın başına gelebilecek en güzel şey aile saadetidir. Ailemiz her şeyden önce gelir. Ona çok ihtimam göstermeliyiz. Mutlu olursak işimizde de başarılı oluruz. Eşimize, çocuklarımıza zaman ayırmalıyız. Hiçbir şeyi gerektiğinden fazla abartmamalıyız. Her şeyin hakkını vermeliyiz. Hayat çok yönlüdür. Sadece akademisyen değiliz. Aynı zamanda anneyiz, eşiz, evladız, akrabayız, komşuyuz.
Hayatıma bakınca çok şeyi abarttığımı farkettim.Çalışırken her şeyi unuturdum. Üç gün evden çıkmasam aklıma gelmezdi. Yemeğe gitmeyi zaman israfı olarak görürdüm. Akşam olmasın, mesai bitmesin isterdim. Akşam evde çalışmaya devam ederdim. Hafta sonları da öyle. Böylece sağlığımı ihmal ettim. Çalışmak dışında harcayacağım vakit zaman kaybı gibi geliyordu.Sağlığımızı ihmal etmemeliyiz. Spora, yürüyüşe zaman ayırmalıyız. Bütün bunlar planlama gerektirir.
Değerli Hayale!
Bana böyle bir öğüt veren olmadı. Ömür geçiverdi.
Şimdiye kadar ben de kimseye böyle öğütler vermedim.
Sebebini bilmiyorum ama sana yazmak istedim.
Sizler bizden daha bilinçli yaşayıp bizden daha iyi şeyler yaparsınız. Biz de ömrümüz oldukça hizmetlerinizi görüp mutlu oluruz inşallah.
Selamlar ederim!
Hayale Zerrabkızından değerli Üstadım prof.dr. CEMAL KURNAZA
Sevgili Cemal Hocam!
5 yaşımdayken Annemi kaybettim. Hayatımın her döneminde Anne şefkatine ihtiyac duyduğum kadar da öğüte ihtiyac hiss etdim, inanın. Hep kimse bana büyüklük etsin, bir yanlışımı söylesin, yanıldığımda doğru bir yol göstersin, - istedim.
Benim için çok değerli olan Bilge bir İnsandan – Sizden bu değerli öğütleri duymak ne güzeldi...
Bu yazdıklarınızı okumama ne kadar ihtiyacım vardı, Hocam. Defalarca okudum. Söylediyiniz her şey benim için ne kadar önemli... Mektubunuzu her sabah okuyub günüme başlayacağım, bu öğütleriniz bir yol haritası olacak hayatıma.
Hayatımızın merkezi Ailemiz olmalı... bu sözlerinizi hep küpe edeceğim kulağıma... Önceliği evi, eşi, yavruları olan daha fedakar Anne olmama, daha üretken, daha verimli çalışa bilmeme sebeb olan bu güzel mektubunuz için Size nihayetsiz minnetdarım, Üstad!
Bu mektubda yazdığınız değerli fikirlerinizin benim kimi yüzlerle gençin hayatına dokunacak ve faydalı olacağını düşündüyüm için mektubunuzu "Türküstan" gazetesinde yayımlamak geçti içimden.
Bizlere hem ilmi, akademik çalışmalarınız, hem edebi kişiliğiniz, şahsiyetiniz, bedi yaratıcılığınız, hem de sevgili eşiniz prof.dr. Şefika hanımla mükemmel birliyiniz, bütövlüyünüz, güzel Ailenizle örneksiniz. Ne mutlu bize ki, Yolumuzun başında İşığından pay aldığımız Sizler Varsınız!
İyi ki, Varsınız! – diye bildiyimiz İnsanlar bize Tanrının en değerli lütfüdür. İyi ki Varımızsınız, Hocam!
Nezaketiniz, hassas yüreğiniz, büyüklüyünüz karşısında sayğıyla eğilirem!
Ellerinizden öpürem!
Sevgilerimle...
