İşte şu ak yüzüne memleket düşen adam!
Benim babam...
Marazlı bir yıl geçer şimdi Mamak’tan
Çatılır boynuna dokuz sehpada dokuz urgan!
Bir sabah yine de!
Sızlarken topuğunda grift bir ihtilâlin tuz sancısı
Çıkar gelirsin…
Oy benim ilk sevgilim!
İncinmiş ciğerlerinden öperim
Dönmesin yüzünü öte’ye ömrün!
Aç kilidini çenenin!..
Gör ki, şafağına çiğ döküyor evin
Gidersen......
Tenine vuran kış suyunda titrerim!
.....
Gökyüzünden ne haber var turnam?
Mütegalliptir burada zaman...
Dilinin anonsunda hüseyni bir bildiri,
Yaklaşmakta işte, ak fistanlı kara an..
Süheyla ONUR
14 Ekim 2021
Qeyd: Süheyla xanım bu şeirini Əziz Atası, bu ilin oktyabrında Haqqa yürüyən, Kırşəhir Ülkü Ocaqlarının eski başqanlarından olan Milli düşüncəli Aydınımız Yavuz Bəy Akcının unudulmaz xatirəsinə ehtiramla qələmə alıb. Nur içində uyusun, Yavuz Bəy! Tanrı dərgahında yeri uca, məkanı uçmaq olsun!
