Bəşir Ayvazoğlunun bir yazısından tanımışdım Göllü bağı..."Göllübağdan köşə yazarlığına yürüyən yetim Ahmet Kabaklı"məqaləsini("Türk ədəbiyyatı" dərgisi, 1997-ci il,№ 279, s.8-9)oxuduqca həm Göllü bağı, həm də ədəbiyyatşünaslığımıza verdiyi töhfələr baxımından dəyər əmsalı və ucalığı misilsiz bir şəxsiyyətin – Ahmet Kabaklının ədəbi portretini təsəvvürümdə canlandırmışdım. Bəşir bəyin yazısının işığında yola çıxaraq bir İnsanın mərhumiyyətlərdən, məşəqqətlərdən doğulub necə möhkəmləndiyini, mayası halallıqdan yoğrulan bünyəsini, zəhmətsevərlik və ilahi istedadla çulğalayıb bütün mənalı ömrünü ədəbiyyata, sənətə, Sözə hizmətə - Haqq işinə adadığını və Göllü bağın necə böyük şəxsiyyətlər yetirdiyini oxuyub öyrənmiş oldum.
Sağlam torpağın və sağlam toxumun üzərində həmişə sağlam ağaclar pöhrələyər. Esat Kabaklı da o sağlam torpağın yetirdiyi köklü bir Dədə Palıddır... Elazığı, Harputu, Göllübağı sevmə nədənimizdir Esat Kabaklı... Uzaq diyarlarla aramızdakı məkan sərhəddini unutduran, sözünün qanadlarında bizi o torpaqlara götürən sevgili Esat Bəyin "Göllü Bağa Selam" şeiri ilə Sizləri salamlayırıq, sayğıdəyər oxucular!
Esat Kabaklı. "Göllü Bağa Selam!"
Yad ellerde melül mahsun gezerken
Gökyüzünde bulutları süzerken
Gara guşlar hayalimi bezerken
Gönlüm düştü memleketin ağına
Hasret kaldım bizim gölün bağına
Göllü bağın göllerinde çimerdük
Harman vakti gelir meme binerdük
Tasalı bekirden gorkar sinerdük
Rahmetlinin güneş doğsun yüzüne
Ne heybetli görünürdü yüzüme
Tut büşürür damda bastuk yaparduk
Bulamaca aluçalar gatarduk
Gorgumuz dan bulutlara bakarduk
Yağmur gelür basduk toplanur damdan
Anam derdi Ben usandım bu candan.
Gıdik daşı Buzluk daşı Sarp kaya
Çıkarduk Üstüne baharduk suya
Sündo nenem burda sölemiş maya
Türküleri hoyratları coş idi
Gettük bahduk Ozan Gölü boş idi.
Bigün gahduk dedin Buzluğa gidek
Gidipte gudret buzundan yiyek
Dedim gardaş savuh olur çok giyek
Sabah sabah yola revan olundu
Dındik ile bozun yolu bulundu.
Ordan Çıkduh alayarpah göründü
Girdüh bakdduk Nurat suyu serindi
Yolda tutcu cemil bize yerindi
Hey Gidi heyy dedi gençlik çağları
İnledi ahıyla Muşup bağları.
Ne bacılar gördük girmiş yaşmağa
Güne bahduk gün dolaşmış aşmaga
Geç galmuşduh göllü bağa gaçmaga
Eve geldik old yasssı zamanı
Babam enseledi döndük harmanı.
Anam ekmegime gaymak goyardı
Bacım erken gahar yarpak yolardı
Babam suyu salar gözsüz bogardı
Nazarlıklar her gapıda nal olsun
Göllü bağchr("39")ın bedürüsü dal olsun.
Şüşnaz yokuşunda merkepler iner
Yolcu hoyrat söler daş altı dinler
Gatırlar servet oldugu günler
Arabalar çıktı yollar toz oldu
İşte o tabiat öyle bozuldu.
Saaggızlıkta keklük avu yaparduh
Tek cevüze gelür cevüz çırparduh
Goyunları tek tek göle atarduk
Ne temizdi göllü bağın yünleri
Gönül arar şimdi eski günleri.
Orağımız köralursa bilerdük
Terimizi golumuzdan silerdük
Her orakta bereketü dilerdük
Anam derdi bi yağa iki ese
İki ese ölçeği kile kese.
Fırtıne tipi olur sazahtan
Sabahlaro keklük sesi duzahtan
Yarı gece it sesleri uzahtan
Gelür gelür gulagıma giderdi.
Garanlığı gorkuları yenerdi.
Göllü bağım senin gönlün şen olsun
Sende doğan gönüller gülşen olsun
Hasretligim bagrımı deşen olsun
Benide hatırlayan olaydı
Olaydıda şu canımı alaydı.
Təqdim etdi: Xəyalə Zərrabqızı
